คัดมันดู โฟโต้ แกลเลอรี่ ภูมิใจเสนอ

7 กันยายน – 26 ตุลาคม 2562

[เปิดนิทรรศการ เสาร์ที่ 7 ก.ย. เวลา 18.30 – 21.00 น.] 

                ทหารเวียดนามนายหนึ่งนอนตายหงายท้องแข็งทื่ออยู่ริมลำคลอง  ฝั่งตรงข้ามคลองมีทหารไทยสามนายกำลังเอาศพนั้นเป็นเป้ายิง  ก่อนจะเปลี่ยนเป็นปาหินใส่แบบเด็กใจร้าย  เพื่อให้พวกเขาแน่ใจว่าไม่มีกับระเบิดผูกติดไว้กับศพ  ภาพถัดมาในฟิล์มม้วนเดียวกัน  ท่ามกลางฝนเที่ยงวันที่ตกไม่ขาดสาย  ชาวบ้านเขมรสีหน้าตื่นกลัวกำลังหาบคอนสัมภาระหนีตายจากการโจมตีของทหารเวียดนาม  นี่คือภาพถ่ายขาว-ดำ ปี 2523 ของ เสนีย์ มงคล ที่ถูกทิ้งไว้ในหีบเหล็กขนาดใหญ่สีเงิน  หีบเหล็กเก่าใบนี้เพิ่งถูกเปิดออกเป็นครั้งแรกนับจากเจ้าของได้เสียชีวิตลงแบบเฉียบพลันด้วยโรคหัวใจขณะมีอายุเพียง 33 ปี 9 เดือน เมื่อ 11 มีนาคม 2529 หรือกว่า 33 ปีมาแล้ว 

                ภายในหีบพบว่ามีฟิล์มเนกาทีฟสีและขาว-ดำ ประมาณ 50 ม้วน  และฟิล์มสไลด์นับร้อยชิ้น  ทั้งหมดอยู่ในสภาพเสื่อมสลาย  เนื้อฟิล์มละลายติดซองพลาสติก  บางชิ้นบิดงอและแตกหักทันทีที่หยิบมันขึ้นมาดู  ภาพถ่ายเหล่านี้โดยส่วนใหญ่เป็นภาพเหตุการณ์ผู้อพยพลี้ภัยสงครามชาวเขมรตามชายแดนไทย-เขมร

                มานิต ศรีวานิชภูมิ ภัณฑารักษ์นิทรรศการกล่าวว่า “ความน่าสนใจของภาพถ่ายระหว่างปลายปี 2522 – 2526 ที่เสนีย์ มงคล ทิ้งไว้เบื้องหลังและยังไม่เคยถูกเผยแพร่มาก่อน  คือมุมมองของช่างภาพคนหนึ่งที่มองโลกแบบเด็กใสซื่อ (Innocence) ผู้พยายามมองลึกลงไปสัมผัสจิตใจของคนเรา  แม้จะอยู่ในสภาวะสงคราม  ความเป็นความตาย  มนุษย์ยังมีด้านที่อ่อนโยนงดงามแม้เพียงชั่ววินาทีหนึ่งสั้นๆก็ตาม เขาและเธอได้สะท้อนผ่านแววตาให้เสนีย์ได้จับภาพเอาไว้  ก่อนที่มันจะมลายหายไปเป็นความกลัวและหวาดระแวง ภาพถ่ายจำนวนนับร้อยชิ้นเหล่านี้ถูกเก็บบ่มในหีบเหล็กมายาวนาน  ทั้งความร้อนบวกความชื้น  ต่างช่วยเร่งปฏิกิริยาเคมีของฟิล์ม 35 ม.ม.ให้มีสีสันผิดเพี้ยน  ตัวฟิล์มบิดงอ  และบางชิ้นแตกหักเป็นผง  เหมือนเหล้าเก่าเก็บบ่มจนได้ที่  ผลลัพธ์ของภาพที่ได้จึงเกิดสุนทรียภาพใหม่ที่ทรงพลัง และนี่คือความทรงจำของมนุษยชาติอันเสื่อมสลาย  แต่งดงาม”

                เสนีย์ มงคล (หรือ ด้ายมงคล – นามสกุลเต็ม) เกิด 4 มิถุนายน 2495 มีเชื้อสายมอญเกาะเกร็ด นนทบุรี ขณะเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสตรีนนทบุรี  เขาสอบชิงทุน A.F.S. (American Fellowship Scholar) ไปเรียนที่อเมริกา 1 ปี เมื่อกลับมาเมืองไทยเสนีย์ตัดสินใจยุติการเรียนในระบบและผจญชีวิตในโลกกว้างแบบเสรีชน  เขาสมัครเข้าทำงานกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ประชาธิปไตย  เป็นทั้งนักข่าวและช่างภาพ  ช่วงเดือนตุลาคม 2521 เขาย้ายไปทำงานให้กับ บิสซิเนสส์ ไทมส์ (Business Times) แต่แล้วต้นปี 2522 หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ก็ปิดตัวลง  นับเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาทำงานให้กับหนังสือพิมพ์ ก่อนที่จะผันตัวเองมาทำงานให้กับสื่อทีวีต่างประเทศในฐานะผู้บันทึกเสียง (Soundman) ส่วนงานถ่ายภาพถือเป็นงานส่วนตัว  ที่ทำด้วยใจรักและหัวใจอิสระ  ไม่ใช่ในฐานะสื่อมวลชนที่ต้องรายงานสถานการณ์

Kathmandu Photo Gallery

87 Pan road (near Indian Temple), Silom, Bangkok 10500

Tel: 02-234-6700

kathmandu.bkk@gmail.com

www.kathmanduphotobkk.com

Open daily except Sunday and Monday, from 11 AM to 6 PM